przez elarr N, 19.08.2007 00:28
Pani Krysiu, to niewiarygodne, ale dziś po raz pierwszy pisze do Pani i nie moge uwierzyć, że to się dzieje naprawdę! Nie będę pewnie specjalnie oryginalna,gdyż czyta Pani o sobie tyle wspaniałych - zasłużonych opinii, że mój zachwyt, nie zrobi żadnego powalającego wrażenia. Niemniej jednak chcę Pani powiedzieć, że cieszę się, że żyję w tych samych czasach, co Pani, że mogłam Panią oglądać w teatrze, kinie na małym ekranie, czytam Pani książki, felietony... Nie miałabym chyba odwagi podejść do Pani i poprosić o autograf i nie dlatego, że jestem tylko nauczycielką, dyrektorem szkoły, ale dlatego, że przede wszytkim jestem maluczkim człowiekiem. pozdrawiam Panią z odległej prowincji, ale z cudownej małej wioski, dla mnie najpiękniejszej i najukochańszej!