Chyba było widać, a jak nie to może i lepiej 
Ale cieszę się bardzo, że mogłyśmy chwilkę porozmawiać.Spektakl jeszcze do teraz mnie trzyma, było BOSKO, Pani doskonała i cudowna, tancerze wspaniali, muzyka Satanowskiego rewelacyjna! Siedziałam w pierwszym rzędzie nareszcie i wrażenie było ogromne! Przeżycia niezapomniane, określiłabym to rajem na ziemi i uczta dla duszy! Od początku do końca byłam w jakimś innym, cudnym świecie i nie chciałam za nic się z niego wyrwać! Ogromną radość mi sprawił ten spektakl i znów odżyłam. Boże, jaka ja dzięki Pani zawsze szczęśliwa jestem! Poezją Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej jestem oczarowana! Mojej przyjaciółce z którą wczoraj byłam, wspominałam Pani o niej, Dancing też się bardzo podobał i też jest Panią zachwycona. Przez cały spektakl takie dreszcze miałam ze szczęścia, że tylko współczułam jednej pani która koło mnie siedziała
No i aż się popłakałam z zachwytu jak wyszłam z teatru... a przyjaciółka po raz kolejny nie mogła zrozumieć i pyta: ,,No i powiedz mi czemu ty płaczesz???". A ja między jednym chlipnięciem a drugim: ,,Ze szczęścia!" ,,Aha no to tak to możesz płakać." No nie będę owijać w bawełnę - dziś rano po spotkaniu z Panią też się tak wzruszyłam z radości... Fantastycznie się idzie (leci?) 2 metry nad Marszałkowską No ładnie...Oczywiście Pani płytę kupiłam zaraz po spektaklu. Szalenie mi sie podoba i leci na okrągło.
Pięknie Pani wczoraj wyglądała. Dziś też. A Pani głos uwielbiam! Z tą chrypką czy bez, ale za każdym razem lek na całe zło... Wczoraj pierwszy raz słyszałam Panią śpiewającą na żywo - genialnie!
I Polonia.... Polonia.... jak dobrze u Pani w Polonii!!! Tam jest jakiś taki nieziemski klimat i zawsze, ale jak to się dzieje to nie wiem, taki niebiański zapach unosi się w powietrzu... Naprawdę.
Jeden jedyny minus (no muszę, przepraszam) - strasznie krótko.... ale to tylko jeden taki minusik, więc dłużej się nad nim tutaj nie będę rozwodziła
I tak doszłam do wniosku, że ja sama sobie zazdroszczę...
Nie żebym wcześniej nie wierzyła, aie dziś na własne oczy się przekonałam jaki z Pani nieoceniony tytan pracy - już od samego rana Pani w teatrze...
A kończąc powiem: BOSKA GDYBY TY NIE ISTNIAŁABYŚ DLA KOGO SMUTKI SZŁY BY W CIEŃ...?
Całuję Panią najserdeczniej i jeszcze raz DZIĘKUJĘ ZA WSZYSTKO!
Julita
PS. Boże , egzaltacja to potęgi n-tej!
Przepraszam. No ale coż, tak mam za każdym razem jak u Pani jestem...Wszystkiego dobrego jutro we Wrocławiu!
J.
