............. /Margines.........

[Ita.]

Placunie, dzieki Wam i u Was spotkalam i poznalam Ness.

Mialam to szczescie, ze wlasnie mnie wylosowala w
”kafelkowej” loterii...



Dziekuje Wam za wspomnienie tych chwil w Alei Marzen, których nie zapomne do konca zycia...

Ness, nie zapomne !

[Magdalena83]

....łza się w oku kręci.....

....piękni tu ludzie bywają....

....spotykać ich - to jest właśnie szczęście...

[Ola B.]

...uśmiech słony od łez wzruszenia......dziękuję...

[Cletoris Veritas]

dużo dobrego o Was słyszałem Placunie i to od paru różnych osób,

[KrystynaP]

Parę lat temu towarzyszyłam, w podobnych okolicznościach, mojej wieloletniej przyjaciółce. Bardzo trudno przyszło mi się pogodzić z jej utratą.

Ness poznałam na forum w czasie, kiedy już rozpoczęła zmagania z chorobą. Dramatyzm jej losów stał się dla mnie bardzo realny i prawie namacalny a ona sama bardzo bliska. Tak bardzo chciałam, żeby jej się powiodło.


Do zobaczenia Ness.

[placunio]

Ness

ten wieczór


i ta noc - należą do CIEBIE


tak jak miało być: białe koszule, bluzki i ... pajęczynki wspomnieniowe:
...o żaglówce, na którą się wdrapywałaś z łódki na środku jeziora ku przerażeniu kapitana M.,
...o twoim zachwycie kolorami jeziora i nieba...
...o chórku placuniów, który dzielnie przeszkadzał ci w śpiewaniu...
...o tym jak byłaś głodna i dostałaś od nas pajdę suchego chleba ... ale z dodatkiem pigwówki...
...no i o .......

[nemo]

[WAGA]

Placunie! Piękne zdjęcia, wzruszające wspomnienia.
Piękni z Was LUDZIE!

Macie jeszcze /o ile dobrze pamiętam/ takie zdjęcie z Ness na łące
z tęczą nad Jej głową. Moglibyście wkleić, bo nie mogę znależć.
Baaaardzo proszę.

[Rfechner]

[WAGA]

Reniu! Baaaaaaaardzo dziękuję!!!
Właśnie tak sobie wyobrażam Agnieszkę tam w górze!

[Rfechner]

Ja tez szukalam juz wczesniej tego zdjecia i zmobilizowalas mnie do dokladnego przejrzenia plikow .

Też tak sobie wyobrażam Agnieszke tam na gorze !

[ewa_m]

nie znając tego zdjęcia, kilka dni temu napisałam na forum, może ktoś zechce posłuchać:

http://www.krystynajanda.com.pl/forum/v ... 911#382390

em

[IZA :)]

Placunio - jesteście cudnymi stworkami
Reniu - dziękuję

P.S. Placunio, czy mogę kopiować (do swojej kolekcji organów )zdjęcia organów kościelnych robionych przez Ciebie w tym temacie ? Zresztą i tak to robię ale jednak czuję, że powinnam spytać

[Ita.]

Placunie !

Gdzie Wy ?

Juz tydzien minal, a Was nie ma...

Smutno nam i ... tesknimy !

[Ita]

Izo

Moze Cie zainteresuje link
http://www.jednota.pl/organy/organy.htm ?
Zapraszam na "Poznan..."

[IZA :)]

.... wiem, wiem ale dziękuję

Placunie gdzie Wy ?

[KrystynaP]

Pozdrawiam Placunie i Placuniowo.

[placunio]

zawołania pomogły!!!! zgłaszam się!

w Placuniowie zimy nie widać, śniegu nie ma,
na polach kolorowo, a na jeziorach lód



szczególnie uważamy na lód w naszym „akwarium”,
aby rybki, a zwłaszcza ta najważniejsza - złota rybka- przetrwały do zimy



i tak co parę dni - kujemy sobie w lodzie
ufffffff, jak nam wtedy gorąco....



w bryłach lodu promienie słoneczne sobie tańczą



badminton na lodzie nam się spodobał.....
... bo skoro gwiazdy i promienie tańczą na lodzie....



moc ciepłych myśli WSZYSTKIM ślemy z naszej Krainy, trzymajcie się!!!!

[placunio]

pozdrowienia z Krainy przed chwilą już przesłałam, teraz drobiazgi:

w międzyczasie byliśmy i gorąco polecamy… koncert piosenek Edwarda Stachury-
jeżeli gdzieś usłyszycie nazwisko, zobaczycie na plakacie -
Marek Gałązka … idźcie koniecznie!!!



Na jego stronie można posłuchać paru piosenek:

http://www.galazka.pl/mp3.html

…..Półtora roku po śmierci Edwarda Stachury po raz pierwszy usłyszałem oryginalne nagrania piosenek Steda.
Był to fantasmagoryczny śpiew – zew wilka na bezkresnym, przejaskrawym stepie.
Kilka chwil później (przemijających, jak zawsze w cudownym i straszliwym napięciu) dowiedziałem się,
że jedyną książką, jaką Stachura nosił w chlebaku był "Wilk Stepowy" Hermana Hesse.
I nagle odkryłem Całą Jaskrawość - że chodzi o miłość, przyjaźń, drogę,
a też o brak tego wszystkiego, i znowu o to wszystko.
Posłuchaj, porzucony przez to wszystko mój drogi przyjacielu…..

[placunio]

uffffffffff,chyba odrobiłam zaległości.....

Ostatnia nasza duchowa uczta to wystawa malarstwa ….
Idąc na nią nawet nie spodziewaliśmy się, że to będzie WIELKA uczta

Nic więc dziwnego, że po powrocie rzuciliśmy się w poszukiwanie wiadomości
jakim to Człowiekiem był Wojciech Weiss…

…no a skoro już coś o nim wiemy, to dzielimy się tym z Wami…..


Tu można szczegółowo dowiedzieć się

http://www.wojciechweiss.pl/index.php?p ... chronology

w srócie:

Wojciech Stanisław Weiss urodził się w 1875 na Bukowinie w Rumunii.
Gdy miał trzynaście lat został wysłany na naukę do Lwowa, gdzie uczęszczał do Gimnazjum św. Józefa.
W 1891r Weissowie powracają do kraju i zamieszkują w Krakowie.
Wojciech kontynuuje naukę w Gimnazjum św. Anny i jednocześnie jako wolny słuchacz uczęszcza na lekcje rysunku w Szkole Sztuk Pięknych.
Pochlebna opinia Jana Matejki o talencie młodziutkiego Weissa decyduje o tym, iż Wojciech ukończywszy czwartą klasę
rezygnuje z dalszej nauki w gimnazjum i rozpoczyna studia w Szkole Sztuk Pięknych. Od samego początku nauki Wojciech Weiss wyróżnia się talentem i pracowitością, czego dowodem są między innymi przyznawane mu liczne nagrody.
Po ukończeniu studiów odbywa wiele podróży do Francji, Włoch, Niemiec, gdzie dalej rozwija swoje umiejętności.
Na stałe wraca do Krakowa, zostaje wykładowcą, nauczycielem w Szkole Sztuk Pięknych.
Prowadzi prywatne lekcje malarstwa w swojej pracowni przy ul. Kanoniczej. Trafia tu osiemnastoletnia Irena Silberberg, (krakowska ASP, niedostępna była wtedy dla kobiet)…
i to ona zostaje jego żoną, ślub biorą w Kalwarii Zebrzydowskiej, gdzie rodzice artysty się przenieśli.
Tu właśnie realizują się marzenia artysty o cichej przystani w domu rodzinnym…


.......o jego twórczości opowiada Zofia Weiss -Nowina Konopczyna, historyk sztuki, wnuczka Wojciecha Weissa i Ireny Weissowej-Aneri.
Jest kustoszem spuścizn artystycznych

http://www.zwoje-scrolls.com/zwoje32/text09p.htm


Akordy światła i koloru – plakat wystawy



nasza sala wystawowa


jego ukochana żona Irena


portrety żony należały do ulubionych tematów jego twórczości, była jego muzą





W życzeniach urodzinowych skierowanych do żony zawarł takie słowa:
"No i cóż mam Ci kochanie napisać:
jesteś urodzona. widzisz pięknie świat, widział cię świat piękną, oczy zachwytów wlokły się za tobą, (...)
No i mnie gdzieś tam na poddaszu przypadło to szczęście, że ja który się Pięknu poświęciłem, Piękno do mnie przyszło,
oplotło się dokoła mnie. Chodziłem, budziłem zazdrość, że z Pięknem chodzę, że piękno pieszczę, z Pięknem idę w daleką drogę życia.
Idziemy razem. sypią się płatki kwiatów, sypią wiatrem unoszone..."






przyroda - przewodni motyw twórczości
…tematem znakomitej części dzieł jest kalwaryjski dom i otaczający go sad, pola, lasy
i wzgórza Kalwarii Zebrzydowskiej…”

tak pisał bedąc na emigracji:

"Tęsknię bardzo za wsią, za łąkami pełnymi kwiecia, za horyzontem dalekim, za niebem pełnym fantastycznych chmur….














tu można zobaczyć ponad 100 zdjęć obrazów Wojciecha Weissa

W A R T O!!!

http://www.wojciechweiss.pl/index.php?page=gallery


A to obrazy żony, Ireny Weiss….






.... miłego oglądania!!!!!