Czas

[AnetaW]

Witam!

Smutne Pani oczy w wywiadzie z Panią Redlich-Modlińską skłoniły mnie do poszukiwań dlaczego? Nie interesuję się światem mediów, nie żyję plotkami stąd moja niewiedza, że straciła Pani ukochaną osobę… może już minął czas ciszy? Może nigdy nie minie, na śmierć nie jest się przygotowanym nigdy, wiem to!!! Odejście z tego świata (przecież jesteśmy tu na chwilę i chyba zbyt przywiązujemy się do tej myśli by przyjąć coś co jest oczywiste) osoby kochanej to nie odejście Miłości!! Wspomnienia sprawiają, że ten ktoś nadal jest, niewidoczny lecz jest, nie każdy ma szczęście poznać Miłość swego życia , to bardzo wiele!! Dzieci stawiają do pionu i tu jest siła by wrócił "apetyt na życie", apetyt na wnuki na ich szczęście. Sama nie wiem dlaczego piszę, bardzo Panią cenię, mam podobny temperament, choć niezrealizowany zawodowo i pewnie nic moje słowa nie zmienią, ale chciałabym zobaczyć błysk w Pani oczach, bo wiele dobrego może Pani zrobić dla innych, a bez tego błysku będzie trudno. Mam 40-ści lat i wierzę, że wszystko przede mną jak i przed Panią!
Pozdrawiam!
Aneta W.

[Krystyna Janda]

Bardzo dziękuję.