............. /Margines.........

[Kasienia]

Ja tylko dodam odnośnie tego bociana, że przyleciał w urodziny Trójki.

[teremi]

jedna rzeka zdecydowanie rozpoznana, druga to Wisła?
a jednak sen

[placunio]

ta trzecia rzeka, wiadomo, własna:),
druga - z najwiekszym zamkiem, Nogat,
pierwsza - Warta, przy ujściu

a dzisiaj wybywamy, w miejsce, skąd Warta wypływa,
zobaczymy, co warta:) tamta Warta
/Jura K-Cz/

Lecąc Adamem M -
"Lepsza w kwietniu jedna chwilka..."
zostawiam wczorajszą chwilkę



dzisiaj kapie, kap, kap...
pozdrawiam

ps,
Kasienia - i to nie był prima aprilis

[kibic]

dzisiaj kapie, kap, kap...

a u mnie piekne slonce swieci - zycze slonca

[placunio]

może to znowu sen?
może po przeczytaniu - zniknie:)?

żebyście za bardzo nie tęsknili:),
żeby kawa smakowała lepiej:)
żeby było na co rzucić okiem,
zostawiam chwile z lata 2009,
KOWNO

przekraczamy granicę i po kilku pierwszych kilometrach, jakże znajomy widok ...
nasze? polskie boćki, no no takie powitanie z Litwą???



"Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie...

... Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem...
/Pan Tadeusz/

z daleka, w dole, miasto Kowno,


- po ukończeniu studiów w Wilnie, został wysłany do pracy do Kowna na posadę nauczycielską.
tutaj
„obuczam łby żmudzkie, przygotowuję się do lekcji, piszę seksterny, a nocami czytam, czytam, czytam ”
-pisał poeta w liście do przyjaciela.

Tu w Kownie wydany był pierwszy tom poezji Adama Mickiewicza,
tu napisał „Grażynę” i „Dziady”.


do miasta wjeżdżamy przez most nad rzeką Niemen,
/niedaleko wpada doń rzeka Wilią /


DO NIEMNA
Niemnie, domowa rzeko moja! gdzie są wody,
Które niegdyś czerpałem w niemowlęce dłonie,
Na których potem w dzikie pływałem ustronie,
Sercu niespokojnemu szukając ochłody?

Tu Laura, patrząc z chlubą na cień swej urody,
Lubiła włos zaplatać i zakwiecać skronie,
Tu obraz jej malowny w srebrnej fali łonie
Łzami nieraz mąciłem, zapaleniec młody.

Niemnie, domowa rzeko, gdzież są tamte zdroje.
A z nimi tyle szczęścia, nadziei tak wiele?
Kędy jest miłe latek dziecinnych wesele?
Gdzie milsze burzliwego wieku niepokoje?
Kędy jest Laura moja? gdzie są przyjaciele?...
Wszystko przeszło, a czemuż nie przejdą łzy moje!
A. Mickiewicz

młody nauczyciel zamieszkał w usytuowanym tuż przy rynku dwukondygnacyjnym gmachu pojezuickiego kolegium. Dokładniej: w gmachu byłego klasztoru,
„Mieszkanie jego – zapisał po latach, o roku szkolnym 1822/1823, Antoni Edward Odyniec – w murach szkolnych, w rynku, składało się z jednej izby, z wąskim przedpokoikiem, w którym spał chłopak służący”,
---------------------------

wpadlismy do Kowna rankiem, aby zobaczyć Niemen,
nie zwiedzaliśmy miasta,
tylko mały spacer po Rynku,
ale i ... ślady poety

------------------------------
tak wyglądało kiedyś,
z lewej Kolegium, z prawej ratusz


teraz,
na zdjęciu, z lewej, wysokie wieże jezuickiego kolegium, tego w którym uczył A M


boczna uliczka koło kolegium


Nieopodal kolegium stoi Dom Perkuna, z czerwonej nietynkowanej cegły, nazwa domu związana jest z miejscową tradycją, wg której mieściła się tu w czasach pogańskich świątynia litewskiego boga Perkuna, jego figurka ozdabiała niegdyś szczyt domu. W rzeczy­wistości dom był pierwotnie kamienicą kupiecką, którą odkupili potem jezuici z pobliskiego klasztoru i urządzili tu kaplicę.
Po kasacie klasztoru była tu szkoła dla szlachty i teatr, do którego uczęszczał mieszkający w pobliżu Adam Mickiewicz.

z tyłu widać białe wieże kolegium




na tej samej ulicy, na której stoi Dom Perkuna, stoi kościół Witolda, najstarszy kościół Kowna,
od kościoła, tylko parę kroków do rzeki Niemen
/robiąc to zdjęcie, mam ją za plecami/


w środku, na jednej z tablic - nazwisko Michał Korybut Wiśniowiecki



centrum Rynku,
ratusz - najbardziej reprezentacyjna budowla miasta, /1542-1543/,
ze względu na sylwetkę i smukłą, siedmiopiętrową, wysoką na 53 m wieżę zwany jest Białym Łabędziem


na rogu Rynku stoi archikatedra z XV wieku św. Piotra i Pawła,
największy gotycki zabytek na Litwie,




przepiękny, piętrowy ołtarz główny







i jeszcze tablica (tylko) w języku litewskim i rosyjskim,
że w latach 1819-1823 mieszkał tu i pracował Adam Mickiewicz.



życzę dobrego wekendu!

u nas nadal kapie, jadę szukać słońca,
skoro Kibic je widzi... może znajdę!

[teremi]

słońca życzę (u mnie tak późnym popołudniem zaczęły nadciągać chmury śniegowe/gradowe a na pewno deszczowe, na szczęście po przedpołudniowych opadach, chmury powędrowały na wschód) i ... warto było czekać. Kowno zawsze było gdzieś w planach, ale w latach "słusznie minionych" nie mogłam tam pojechać a jak już mogłam, to jednak zostawałam w obszarze wileńskim, dlatego dzięki za zdjęcia. Po boćkach widać, że polska w nich krew płynie.

[Agniś]

Składam kondolencje ....
Kondolencje Naszej Polsce ...
Kondolencje każdemu z Was ...
Tragedia dotknęła w straszliwy sposób Nasz Kraj ...



Trzeba teraz być razem, modlić się ....

Obyśmy z tego wyciągnęli naukę ....

[soulinka]

Tak przykro, tak żal....

[Rfechner]

tylko milczenie .........brak slow !

[teremi]

„Litania do Ducha Świętego”

Spójrz,
Duchu Święty,
Na ludzi idących przed siebie
Drogą nieskończonego Postępu,
Na mędrców,
Którzy ulepili golema
Na własne podobieństwo
I na własną zgubę.

Spójrz,
Duchu Święty,
Na rozpad atomu,
Na rozpad moralności,
Na rozpad ładu,
Na rozpad porządku,
Na rozpad sztuki,
Na rozpad cywilizacji,
Na rozpad słów,
Na rozpad prawa,
Na rozpad harmonii,
Na rozpad rozsądku,
Na rozpad logiki,
Na rozpad wszystkich wartości.

Z głębokości wołamy do Ciebie,
Duchu Święty,
Albowiem jesteśmy bezwolnym narzędziem
W rękach naszych lekkomyślnych dzieł.

Jesteśmy jak ci, którzy nie wiedzą, co czynią.
(Roman Brandstaetter)

jeżeli już ten wiersz gdzieś tu jest - będzie dwa razy

[placunio]

Teremi, dzięki za wiersz, jakoś bardzo mi dzisiaj pasuje, bo ...

może bez rozsądku,
może bez logiki,
ale musieliśmy DZISIAJ - TU - być ...

w środku nocy wyjechaliśmy i zanim słońce wstało nad Wisłą,
/słońce odbija się w wodzie/

szliśmy przed siebie drogą
- pusty Plac Zamkowy

- pusta Bazylika Archikatedralna
/tu wieczorem odbywała się pożegnalna msza/

- puste Krakowskie Przedmieście

- pusty dziedziniec przed pałacem Prezydenckim
/zdziwienie nasze było olbrzymie, ... że ot, po prostu tak z ulicy, weszliśmy do środka!
- to się nazywa chyba fart/


po wyjściu z Pałacu, po paru minutach słońce się rozświetliło, a niebo pokryło malowniczymi chmurami


w słońcu morze kwiatów

i morze zniczy


a potem na ulicach zaczął się ruch


cdn, bo zmęczenie wielkie,

/nie wiem, czy to TAKI dzień,
czy nastrój, czy pogoda,
ale ponownie odkryłam, że Warszawa jest piękna:),
mam nadzieję, że nie tylko o wschodzie słońca... /

[teremi]

może i ten?

"Wóz z sianem"

Świat jest wozem z sianem,
Jak na tryptyku Hieronima Boscha...
Święty Antoni,
Zgubiliśmy sens życia,
Wiarę,
Nadzieję
Miarą wszelkich wartości
I samych siebie.
Jak mamy siebie odnaleźć,
Święty Antoni?
Jak?
Gdzie?
Szukamy się w złocie,
W brylantach,
W książeczkach oszczędnościowych,
Na giełdach przypominających domy obłąkanych,
W sejfach bankowych,
W zagraconych szufladach,
W pełnych spiżarniach,
W ciemnych piwnicach naszych pożądań,
W narkotykach,
W wódce,
W porywaniu ludzi,
W mordowaniu ludzi,
W biurokracji,
W przybijaniu bezwartościowych pieczątek,
W upajaniu się władzą.
Jedzie wóz z sianem.
Jedzie ....
Każdy chce z niego uszczknąć
źdźbło słomy.
Największe źdźbło.
Lub choćby najmniejsze ...
Święty Antoni,
Święty znalazco igły w stogu siana,
Naucz nas odnaleźć sumienie nasze,
Które zgubiliśmy,
Nic nawet o tym nie wiedząc.
Jedzie wóz z sianem,
Jedzie,
Jak na tryptyku Hieronima Boscha ...
(R.Brandstaetter)

[placunio]

Teremi, tryptyk Hieronima Boscha obejrzałam,
dorzucę "źdźbła słomy"... z wczoraj,
z Placu Piłsudskiego w W-wie,









i z ulicy



jadać tam, wiedzieliśmy, że tak trzeba,
wracając, wiedzieliśmy, że była to jedna z lepszych decyzji...

- wspomnę jeszcze /ku pełnemu zaskoczeniu/niesamowicie sprawną organizację, i to wszędzie,
a harcerzom pełen szacun od nas
-----------------------

pozdrawiam, fotką z ulicy


długi to był tydzień...

[Marysia]

Tak....Krysiu, długi był ten tydzień. Bardzo długi.
Dziękuję za zdjęcia. Podziwiam, ze chce Ci się chcieć...

[Rfechner]

Pozdrawiam wszystkich .

[placunio]

"To nie liście i nie listki,
Nie listeczki jeszcze nawet -
To obłoczek przeźroczysty,
Pozłociście zielonawy... "
/fragment "Brzózka kwietniowa" - J Tuwim/



Gracie w zielone?
my już tak ...

życzę słońca, pozdrawiam

[teremi]

gram w zielone
mam zielone
a za oknem słońce i zaledwie +6 stopni

Placuniu wybacz ( ), że na prywatne pytanie odpowiem TU

wczorajszy spektakl - koncert "Śpiewając jazz", to niezapomniany wieczór i to z kilku powodów - kolejno:
1. fantastyczny repertuar - wspomnienia, wspomnienia, wspomnienia
2. jazz jaki lubię
3. przypomnienie Marianny Wróblewskiej, która jest rewelacyjna wokalistką (mam drobne podejrzenia ale o tym nie tu i jeżeli nawet prawdziwe, to wcale mi to nie przeszkadza)
4. bardzo dobra Beata Przybytek
5. pozytywnym zaskoczeniem był Maciej Zakościelny
6. świetni, choć nie z grona tych najpopularniejszych, muzycy
7. Bardzo dobry pomysł reżysera (Zbigniew Dzięgiel) na taki koncert - spektakl (audycja radiowa)

zdjęć nie zrobiłam, bo nawet w finale oszczędzano prąd i scena marnie była oświetlona, podobnie zresztą w trakcie, czy to zamysł reżysera - nieruchome światła na wokalistów (oświetlony jeden, centralny punkt), którzy jednak nie stali w miejscu, czy techniczny błąd, ale to mi przeszkadzało zdjęciowo, bo muzyki słuchało się bez problemów
...a dziś zmiana repertuaru, czyli Chopin, Bellini, Schubert, Mendelssohn, Schumann, Strauss i inna moja rola, ale uspokoję wszystkich - nie będę grać ani śpiewać
a tak informacyjnie, jak wieść głosi (to nie jest do końca pewne) - Chopin "Marsza żałobnego" skomponował na pogrzeb swojego przyjaciela Vincenzo Belliniego (zmarł mając niewiele ponad 30 lat)

[Rfechner]

Witam , w Szczecinie piekna pogoda .Malo sie odzywam bo i czasu niewiele ......jestem na etapie piosenek wierszykow przedszkolnych ,moja wnusia jest bardzo muzykalna ......aktualnie jestem na etapie Puszka Okruszka . Ogorek , Kolorowe Kredki i My jestesmy krasnoludki juz przerobione .............Babcia schudla 5 kg i bardzo sie z tego cieszy.Pozdrawiam wszystkich !

[Rfechner]

takie to moje szczescie ...........

[teremi]

Niedziela, słońce, popołudnie i wiosna nad rzeką









(gratuluję edukacji muzycznej i wnuczki)