o odejściach...

[jaga]

jutro minie 16 tygodni od odejścia mojej "Tajemnicy przed ¦wiatem"- mojej Namiętności... pomalutku zaczęło mi się udawać układać wszelkie i wszystkie przemyślenia o śmierci, nieuchronności, końcu, drugiej stronie... nieodgadnionym pozostanie sens tego, co się wydarzyło- tej miłości i takiego jej nagłego końca... to wszystko zaczęło się prostować, zastygłam w tęsknocie z koniecznością codziennego życia. i znów wszystko wróciło tej soboty...te dwa smutki przeplatają się we mnie- nie potrafię ich od siebie oddzielić...jaga

[julia5]

nie martw sie jaga. ja wlasnie tez przezywam dwie straty. obie tak samo dotykaja. moja dzidzia nie zdazyla sie urodzic, doszlo do poronienia, a to jest straszna strata dla kobiety. a teraz nasz wielki czlowiek, ojciec wszystkich-odszedl. ale wiesz co, ja tlumacze sobie to tak ze tam gdzie oni odchodza napewno jest im lepiej, a przeciez [jesli jestes wierzaca] kiedys wszyscy sie tam spotkamy...to do siebie ma smutek ze rozrywa serce, ale jakze pozniej silniejsi sie stajemy...pozdrawiam, trzymaj sie.

[Krystyna Janda]

Wsztstko sie jakoś ułagodzi...jak pisał mój znajomy poeta...