Kolejna Danuta dzisiaj i kolejne wzruszenie. Cały spektakl jest tak niesamowitym przeżyciem dla mnie jako kobiety i polki,ach..
I szarlotka jak zwykle NIEprzypalona!
A ja znowu szukam psychologicznych zakamarków tej opowieści...ta wielka miłośc i jednoczesne ogromne uzależnienie emocjonalne...Ta wielka cierpliwośc i ta samotnośc...Genialne studium przypadku.. i Pani. Cała w tej postaci. Psychologia chyba już zawładnęła moją percepcją.
Dzisiaj miałam okazję oglądac Danutę "służbowo", zaraz więc wracam zmysłami do spektaklu i zaczynam skrobanie recenzji. Kocham tę pracę za możliwośc uzewnętrznienia swoich odczuc a dodatkowo świadomosc, że ktoś ma ochotę to przeczytac.
Ściskam Panią bardzo ciepło, życzę ogromu pozytywnych doznań i emocji. Przesyłam dużo siły i energii na nadchodzące dni.
I do zobaczenia ponownie 12ego grudnia na Omdleniach.
katarzyna hanna,
już nie melancholia
Achhh i faktycznie, w tej Warszawie wszyscy kaszlą! Dzisiaj sama najchętniej podawałabym ludziom przed wejściem na widownie pastylki na gardło.
