ritorno

[annaurszula]

Nie zaglądałam tu od ponad roku! Teraz przypadkiem, sprzątając na dysku, szykując miejsce plikom filmowym znalazłam stare listy, które pisałam do Pani! Postanowiłam spróbować się zalogować (dawno przestałam wierzyć , że jeszcze pamiętam hasło) !


Droga aktorko! Moja miłość do teatru wciąż nie zmienna! Co prawda trochę zakurzona, odłożona na bok...
Cały czas życie pcha mnie w stronę sztuk plastycznych...tak mocno pcha, że już dawno przestałam wierzyć, myśleć, marzyć o materii z aktorstwem związanej.

Teraz trochę jak kuracjuszka sanatorium dla niespełnionych aktorów odkurzam moją miłość do aktorstwa w szkole plastycznej na południu Europy.

Wyjechałam do Włoch, na stypendium do włoskiej LABA Academia di Belle Arti. Zaczęłam studiować na Wydziale Scenografii i trafiłam na wspaniałych ludzi, wspaniałe zajęcia!

Obowiązkowo na moim wydziale Espressione Corporea i Arte Dramatica- to pierwsze jest czymś bliskim zajęciom z ruchu scenicznego a drugie... najprawdziwsze AKTORSTWO!

Początki z językiem włoskim, poszukiwania tekstów, próby i w efekcie Droga Pani Krystyno Jando- Biała Bluzka grana pół na pół- po włosku i po polsku!

-Cara mia!
Ricordare!
Carte!
Un certificato di posto di lavoro....


Wspaniałość! Profesorowie już zakochani w Pani! Naopowiadałam, wymęczyłam! Już jadą, już bilety zamawiają! Marzą o "Camicetta Bianca" po polsku w Pani wykonaniu!

Baci e abbracci! Ti volio bene!

Pozdrawiam!!!

P.S W ramach przypomnienia, jestem jedną z tych osób, które swego czasu grały u Pani jedną z Shirley na Urodziny Polonii . Wspominałam też wielokrotnie o Pani koleżance z Liceum Plastycznego w Warszawie - Joannie Sz.

[Krystyna Janda]

Wielkie gratulacje. Wszelkiego powodzenia. Pomyślności i my zawsze do dyspozycji. Ukłony po włosku, biegane i do ziemi.