Podobno życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach. I mi tego tchu zabrakło, wręcz wczoraj „odjęło mi mowę”.
Dziękuję za niespodziewane dla mnie i zaskakujące spotkanie przy kasie Teatru Polonia. Strasznie mi głupio, bo dopiero jak ochłonęłam z tej przeogromnej radości uświadomiłam sobie, że chyba nawet nie podziękowałam Pani za wpis do książki oraz za to, że zgodziła się Pani zrobić ze mną zdjęcie, ale to chyba dlatego, że byłam dosłownie w szoku, co pewnie można było zauważyć Nie sądziłam, że kiedykolwiek spotkam Panią poza sceną, a co dopiero będę miała zaszczyt uścisnąć Pani dłoń, stąd moja nieśmiałość i lekka trema przed Panią:) Nie chciałam zajmować Pani wiele czasu przed spektaklem. DZIĘKUJĘ Pani za poświęcony czas, dla takich chwil warto żyć. To jeden z najszczęśliwszych dni w moim życiu, naprawdę. Spektaklem jestem zachwycona. Pierwszy raz oglądałam „Danutę W.” i siedząc na widowni ogarnęło mnie poczucie, że uczestniczę w czymś ważnym, w części historii, której nie mogę pamiętać ze względu na mój wiek, ale Pani mi wczoraj ją przybliżyła i uświadomiła. Bardzo często podczas wypowiadanych przez Panią kwestii miałam ciarki. Pani gra pierwszorzędna i cudowna… a szarlotka zapewne wyszła przepyszna, o czym świadczył chociażby zapach roznoszący się po sali.
Z tego wszystkiego nie powiedziałam Pani skąd taki prezent ode mnie. Bardzo chciałam przekazać Pani „coś od serca”, ale zastanawiałam się co mogłabym podarować w ramach podziękowań. Pomyślałam, że skoro poprzez każdy spektakl daje Pani nam – widzom cząstkę siebie to i ja chcę wręczyć coś od siebie. Niech ten „słoń” przynosi Pani szczęście. Był ze mną bardzo długo i jak Pani zauważyła ma formę skarbonki. Odkładałam do niego pieniądze na najważniejsze wydarzenia w moim życiu, również na spektakle w Pani teatrach. Mi przynosił szczęście zawsze (spełniłam swoje marzenie, byłam w Pani teatrach i ta przygoda na pewno będzie jeszcze długo trwać w moim życiu, a wczoraj niespodziewanie spełniło się to największe marzenie), a teraz pora, by zmienił właściciela, należy do Pani.
Mam nadzieję, że nie uraziłam Pani moim podarunkiem.Dziękuję za przeuroczy i niezapomniany wieczór.
Pani Krystyno przesyłam moc uścisków i uśmiechów.
Proszę pozdrowić także Panów w kasie, bo nie wiem czy bez nich odważyłabym się w ogóle podejść do Pani:) A w szczególności proszę podziękować w moim imieniu Panu, który robił zdjęcia, fotografie wyszły naprawdę znakomicie i na pewno zawisną na ścianie mojego pokoju.
Dobrej nocy
Natalia
