przez Dariusz Pn, 10.09.2007 18:27
GRZESZKI DZIECI
„Grzeszki dzieci” nie po to w ogóle powstały,
By kogoś ukarać, lecz by pouczały.
Takie mają przed sobą niewdzięczne zadanie,
Grzeszków dzieciom pół żartem, pół serio wskazanie.
Oczywiście najłatwiej - byśmy dzieci winili,
Lecz czy rodzice błędów też nie popełnili?
Niech się więc dzieci, rodzice dziś nie obwiniają,
Lecz co wieczór wierszyki wspólnie te czytają.
PRZEMEK,KTÓRY PASJONOWAŁ SIĘ KOMPUTERAMI
Mały Przemek przez wszystkich był bardzo uwielbiany,
Przez kochane babcie i ciocie wciąż ściskany.
Oczkiem w głowie był mamy i swego tatusia,
O przyjaciół wcale starać się nie musiał.
Zdolny to uczeń, który miał zeszyt pełen piątek,
W wolnych chwilach dbał o to, by w domu był porządek.
Bardzo chętnie i często pomagał swemu tacie,
Podpatrywał uważnie, co działo się w warsztacie.
Z kolegami często wychodził na podwórko.
Razem, niczym piłkarze biegali wciąż za piłką.
Koleżanki wciąż w Przemku się podkochiwały,
Miłość swoją Jemu w listach wyznawały.
Lecz skończyło się wszystko w jednej małej chwili,
Kochani rodzice Przemkowi komputer kupili.
Koniec był już z nauką, pierwsze słabe stopnie,
A wieczory nagle chciał spędzać samotnie.
Nic nie pomagał w domu, wciąż przy komputerze
Nie chciał już wspominać przejażdżek na rowerze.
Zaczął tracić przyjaciół. Martwili się rodzice:
Jak tak można się zmienić? Mieć odmienne życie?
Szczęście Przemka wcale tak długo nie trwało,
Zgasł nagle monitor, nieszczęście się stało.
Gdy zepsuty komputer, nudził się okropnie,
I pomyślał, że wszyscy odeszli bezpowrotnie.
Zrozumiał nagle wszystko, że chwilę zbłądził -
Komputer to maszyna, ludzi nie zastąpi.
Wyznał wszystko szczerze, z prawdziwą powagą,
Będę używał komputer z dorosłą rozwagą.
[/url]